Een aanpassing voor betere zichtbaarheid onderweg. Verlichting in plaats van alleen reflectoren.
In Canada was de eerste generatie Miata’s uitgevoerd met side marker lights in de bumpers. Dat betekent dat er een lampje achter de reflector zit. Oranje reflectoren in de voorbumper, en rode reflectoren in de achterbumper. Als je het mijn vraagt, een prima verbetering van de zichtbaarheid van onze geliefde kleine cabrio’s.
Nader onderzoek wees uit dat bij de introductie van de NB de side marker lights geschrapt zijn, en er uitsluitend nog reflectoren gemonteerd zijn. De bedrading voor de side marker lights, was na die beslissing niet langer aanwezig in de kabelboom. De kleuren variëren per regio lijkt het. De rode reflectoren in de achterbumper, zijn in Europa vervangen door oranje exemplaren.
Met het installeren van LED-ringen in de achterlichten, haal je aan de achterzijde rood licht weg op de hoeken van de auto. Dat kan betekenen dat je minder goed zichtbaar bent van de zijkant, maar los daarvan leek het me gewoon leuk om werkende side marker lights te hebben.
Op Internet had ik aan de andere kant van de oceaan al wel wat side marker lights gezien, maar besloot toch een oproepje te plaatsen in een MX-5 vraag en aanbod groep op Facebook. Een half uurtje later werd ik blij verrast door iemand die een Canadese Miata van 1995 als sloopauto had staan. Daar kwam nog bij dat de beste man op nog geen half uur van mij vandaan woonde. Het duurde niet lang voordat ik in de auto zat en naar hem onderweg was.
Eenmaal aangekomen bleek dat ook alle bedrading nog aanwezig was, en ik het daarmee op de originele manier aan zou kunnen sluiten. Dat heeft altijd mijn voorkeur, dus deze keer ook. Met deze nieuwe aanwinst kon ik naar huis om te kijken wat er nog wel of niet werkte en hoe ik de verlichting op mijn NBFL kabelboom aan zou kunnen sluiten.
Zoals op de foto te zien is, had ik wel de bedrading voor de side marker lights van de achterbumper, maar niet die voor de voorkant. De belangrijkste reden daarvoor, is dat aan de voorzijde geen connector gebruikt wordt om het geheel met de kabelboom te verbinden. Daar lopen de draden uit de kabelboom rechtstreeks naar de fitting van de lamp. Omdat ik het toch op dezelfde manier aan wilde sluiten ben ik weken later nog eens langs gereden en heb de bedrading en doorvoerrubbers toen alsnog aan de set toe kunnen voegen.
Bij de Miata zat voor de bedrading aan de achterzijde een gat in het zijpaneel dat gebruikt werd om de kabel door te voeren.
Bij mijn NBFL was dat gat er niet, en ik was daardoor letterlijk en figuurlijk afhankelijk van een work-around. Uiteindelijk bleek er toch nog een rubber stop in de bodem van de kofferbak te zitten, in de buurt van de ontluchting van de brandstoftank. Die opening gaf de mogelijkheid om deze als doorgang voor de kabel te gebruiken.
Aan de voorzijde waren de doorvoergaten voor de bedrading er nog wel, Die kun je vinden onder de koplampen. Daar gat een rubber in, dat voorkomt dat de kabel gaat schuren tegen het plaatwerk, en op termijn kortsluiting kan veroorzaken. Uiteraard kan de bedrading ook door het grote gat in de rechthoek op de foto hieronder, maar dan is de kans groter dat de kabel door de bewegingen van de auto gaat schuren op een scherpe rand.
Na het vinden van de juiste weg voor de bedrading, werd het een kwestie van aansluiten, de juiste draden aan elkaar solderen om ervoor te zorgen dat de side marker lights mee gaan doen als de achterlichten branden. Met het volgende resultaat.
